بهار انقلابات عربی و ترس و نگرانی من

.....اینهمه هلهله و چلچله برای ازادی تونس ،مصر ،لیبی و سوریه از چنگال دیکتاتورانی از قبیل بن علی ،مبارک ،قذافی و اسد امیدوارم مردمش زین پس شاهد در اغوش کشیدن ازادی و استقلال واقعی کشورشان باشند ، چشم حسودش کور ولی اخرین بار تصاویر پخش شده از تلویزیون را میدان بزرگ لیبی و مصر دیدم نمی دونم چرا یهو دلم شور زد و نگران شدم ،توی میدان بزرگ فقط مردان جوانی بودند و اثری از زنان بچشم نمی خورد یا منصفانه حداقل در مصر تک و توکی از زنان هم به چشم می خورد اما اغلب هم ریشو و شعارهای حنجره پاره کن و اشنا ، ترس و نگرانی که عربها بسیار مستعد تر از ما ایرانیان که همیشه ازاده تر از انها بودیم و هرگز هم مستعمره کشوری نبودیم جز حال و زیر حاکمیت حکومت اسلامی انهم بوسیله یک کشور کمونیستی تازه بدوران رسیده ای مثل چین ! ترس و نگرانی که نکند فردا زنهایشان و دخترانشان را بزور مثل ما چادر سرشان کنند و قوانین شریعت اسلام را پیاده ! .بعداز ۳۳ سال دیدن دوباره ان صحنه های اشنا موجی از نگرانی مرا فرا گرفت . از ان می ترسم که بلائی که ۳۳ سال قبل سر ما اومد به سر اونا هم خواسته یا ناخواسته بیاد ،کی می دونه ؟ .خارج از بحث عرب و ایرانی و ما بهتریم! و به تبعیض انسانی که شخصا ارزشی قائل نبوده و نیستم چیزی ازارم می دهد و ان اینکه ۳۳ سال پیش ما ایرانیان بسیار جلوتر از عربها از هر نظری بودیم تنها مصر بود که می توانم بگویم در جاهایی با ما برابر بود اما دیگر کشورهای عربی چیزهایی را که ما قبل از انقلاب غیر منطقی و مسخره داشتیم شاید بیشتر انها خوابش را هم نمی دیدند و نداشتند و یا حالا دارند .اکثر کشورهای عربی قبیله ایست و قبایل نفوذ زیادی دارند یا تنها قبیله ای بحکومت رسیده و حاکمیت پیدا کرده تا بر اثر فساد و فقر کودتایی شود و قبیله ای دیگر بر حاکمیت افسار زند .دنیای اسلام و باور مردم عرب به اسلام با ما ایرانیان زمین تا اسمان فرق می کند و کیست که نداند ایمان اغلب مردم سرزمین عرب به اسلام از ما بیشتر و پر نفوذ تر است و بخش عظیمی از توده مردم عرب مسلمان *دل *ی هستند و اینجاست که نگرانی من شدت پیدا می کند که در فردای ازادی مردم، بچاهی که ما ۳۳ سال پیش افتادیم نیاید ان روز که سقوط کنند که دنیا رنگ زشتی بخود خواهد دید .

بخش اول