وقتی به عقب بر مگردم هچ چیزی که بتواند امیدی به شخص خودم بدهد ندارم ، فقط امیدی که ددارم
زنده باشم و یکبار دیگر کشورم را ازاد ببینم .دوستان فراوانی داشتم که حال از انها تنها خبری که دارم یا مرده یا کشته و یا هجرت نا خواسته کرند و در سراسر جهان پراکنده اند . اما این ترانه زیبای قدیمی داریوش همیشه در تلاش است که چیزی به من بگه که تا حال نگرفتم ان را .ولی همیشه بیاد دوستان خوبم چه زنده و چه مرده خواهم بود
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر